Ponownie seria tatrzańska i ponownie czar zakopiańkiich gawęd i wspomnień. Konstanty Stecki roztacza przed nami krajobraz Zakopanego i okolic z początku XX wieku, lepiąc ze swych własnych obrazków wizerunek niezapomniany, jak mozaika poskładana z anegdod, tych bliskich autorowi w sposób, który staje się bliski i nam. Wśród wszystkich historii i historyjek opisanych przez autora spotkamy takie postaci jak Zaruski, Jan Ciaptak czy Jan G. Pawlikowski. Możemy prześledzić fascynujące historie zapalonego miłośnika tatrzańskiej przyrody profesora Potęgi – poszukiwacza niedźwiedzich szkieletów, smutną opowieść o Tadziu Kuhnie – uczniu Steca – który zginął w Tatrach, magiczne spotkanie z kozicą w okolicach Jagnięcego Szczytu, przygody z florą górską samego autora, no i wreszcie wspomnienie o ostatnim zakopiańskim hawiarzu – starym Kuncu – które jest chyba najbardziej wzruszające z całej tej zakopiańsko-tatrzańskiej układanki…