Sprzeciwy ekologów, sympatyków przyrody i orędowników jej spójności stanowią pewna równowagę w systemie funkcjonowania społeczeństw. Każdy próba ingerencji w naturę budzi jeśli nie oburzenie, to przynajmniej – w dużej części – refleksje nad celowością takich przeobrażeń. Świnica i Kasprowy to dwa szczyty, na których planowano podobne modernizacje, z instalacja kolejek włącznie. Na Świnicy pomysł w rezultacie upadł (również okraszony garścią publikacji obrońców przyrody), Kasprowy jednak się nie uchronił. Tak czy inaczej i w tej materii ukazało się kilka publikacji nawołujących (albo i nie) do rezygnacji z budowy kolejki linowej oraz obserwatorium astronomicznego. Już po ukończeniu budowy wydawano kolejne druki, w których prezentowano jej ocenę.

W roku 1936 wyszła w Warszawie 40-stronicowa broszura poświęcona nowo powstałej infrastrukturze na Kasprowym. Wśród tekstów o charakterze popularnonaukowym znalazły się bardziej literackie, jak choćby autorstwa Kornela Makuszyńskiego. Autorzy, choć przyznają, że każdorazowe wtargnięcie w naturę cywilizowanym butem jest aktem co najmniej zasługującym na dogłębna analizę, to jednak nie należy kwestii uogólniać i tworzyć z niej zasady. Tym bardziej, że wyraźne jest zaznaczony trend proturystyczny, również (a może zwłaszcza) wśród samych górali w Zakopanem.

Autorzy dość rozsądnie i uczciwie czynią próby uzyskania obiektywnego oglądu, widząc – obok wad – niewątpliwe zalety budowy kolejki i obserwatorium, także z punktu widzenia walorów widokowych. Szczegółowy opis trasy kolejki dopełniają trzy czarno-białe fotografie, co w przypadku przedwojennych broszur jest szczególnie urokliwe. Wśród autorów mamy Makuszyńskiego, Chodźkę, Gadomskiego, Lugeona Norwerta i kilku innych. Pozycja raczej trudna do nabycia, czasem pojawia się na aukcjach, również tych stacjonarnych (np. w antykwariacie „Logos”).